Στο Ζάππειο «χτυπά» η καρδιά της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ - Άτυπο υπουργικό Συμβούλιο
Η Συνθήκη για την Ίδρυση της Ενεργειακής Κοινότητας υπεγράφη στις 25 Οκτωβρίου 2005 στην Αθήνα, και τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2006. Έδρα της Γραμματείας της Ενεργειακής Κοινότητας είναι η Βιέννη.
Η καρδιά της ενεργειακής πολιτικής χτυπά σήμερα Πέμπτη 17 Ιουλίου, στο Ζάππειο Μέγαρο, όπου θα πραγματοποιηθεί το Άτυπο Υπουργικό Συμβούλιο της Ενεργειακής Κοινότητας, με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την ίδρυσή της.
Η Συνθήκη της Ενεργειακής Κοινότητας υπεγράφη το 2005 στην Αθήνα, με στόχο τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς ενέργειας, την ενίσχυση των επενδύσεων και την επιτάχυνση της απανθρακοποίησης, μέσω της ευθυγράμμισης με τους ευρωπαϊκούς κανόνες σε ενέργεια, περιβάλλον και ανταγωνιστικότητα.
Παρουσίες υψηλού επιπέδου
Τους εορτασμούς και τις εργασίες θα ανοίξουν οι κ.κ. Σταύρος Παπασταύρου και Νίκος Τσάφος, Υπουργός και Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας αντίστοιχα, ενώ στο Ζάππειο αναμένεται να βρεθούν ο Επίτροπος Ενέργειας της Ε.Ε. Dan Jørgensen, ο Γενικός Διευθυντής της Ενεργειακής Κοινότητας Artur Lorkowski και Υπουργοί Ενέργειας από τις συμμετέχουσες χώρες.
Ημερίδα με «βαριά» ονόματα
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει συζητήσεις γύρω από την ηλεκτρική διασύνδεση και την απανθρακοποίηση:
- Στο πάνελ για την επιτάχυνση της ενοποίησης της αγοράς ηλεκτρισμού («Accelerated Integration in Electricity»), θα μιλήσουν – μεταξύ άλλων – ο Jørgensen, ο Christian Zinglersen (ACER), ο Tahir Kapetanović (ENTSO-E) και μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Αγοράς.
- Στο session για τη «Decarbonisation and Carbon Pricing», το μικρόφωνο θα πάρουν η Mechthild Wörsdörfer (DG ENER) και ο Artur Lorkowski, με έμφαση στον συντονισμό των συστημάτων τιμολόγησης άνθρακα.
Παράλληλα, θα πραγματοποιηθεί συνάντηση των χωρών της CESEC (Κεντρικής & Νοτιοανατολικής Ευρώπης), με θέμα τις εθνικές προτεραιότητες και έργα υποδομής.
Επετειακή εκδήλωση το απόγευμα
Το απόγευμα, σειρά παίρνει η επετειακή εκδήλωση για τα 20 χρόνια της Ενεργειακής Κοινότητας, με χαιρετισμούς από τον Επίτροπο Dan Jørgensen, τον Έλληνα υπουργό Σταύρο Παπασταύρου, αλλά και τον Πρέσβη της Δανίας Fabricius Andersen, που εκπροσωπεί την προεδρία της Ε.Ε.
Το ελληνικό όραμα γίνεται 20 χρονών
Η «Ενεργειακή Κοινότητα» ήταν μια οραματική πρωτοβουλία με την Ελλάδα στο επίκεντρο, που στόχο είχε στην επέκταση της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η Συνθήκη για την Ίδρυση της Ενεργειακής Κοινότητας υπεγράφη στις 25 Οκτωβρίου 2005 στην Αθήνα, και τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 2006. Έδρα της Γραμματείας της Ενεργειακής Κοινότητας είναι η Βιέννη.
Σκοπός της Ενεργειακής Κοινότητας ήταν να οικοδομήσει μια νέα περιφερειακή ενεργειακή συνεργασία στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, και να άρει τους τοπικούς ενεργειακούς αποκλεισμούς. Σήμερα, 20 χρόνια μετά η πρωτοβουλία παραμένει επίκαιρη και αποκτά νέο περιεχόμενο, με την ενεργειακή στρατηγική της Ελλάδας να δίνει νέα δυναμική στην ενεργειακή διασύνδεση της Ελλάδας, των Δυτικών Βαλκανίων έως και τη βορειο-ανατολική Ευρώπη.
Ο σκοπός της ενεργειακής κοινότητας
Η Ενεργειακή Κοινότητα οργανώνει τις σχέσεις μεταξύ των Συμβαλλομένων Μερών και να δημιουργήσει ένα νομικό και οικονομικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά τα Δίκτυα Ενέργειας. Οι κύριοι στόχοι είναι να δημιουργήσει ένα σταθερό ρυθμιστικό πλαίσιο αγοράς, με βάση το κοινοτικό κεκτημένο, ικανό να προσελκύσει επενδύσεις, να δημιουργήσει έναν ενιαίο ρυθμιστικό χώρο για το εμπόριο, να ενισχύσει την ασφάλεια του εφοδιασμού, να βελτιώσει την περιβαλλοντική κατάσταση και να αναπτύξει τον ανταγωνισμό στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου σε μια ευρύτερη γεωγραφική κλίμακα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος της Συνθήκης για την Ενεργειακή Κοινότητα. Εκπροσωπείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και είναι Mόνιμος Αντιπρόεδρος του Oργανισμού. Οποιοδήποτε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να αποκτήσει το καθεστώς του Συμμετέχοντος στις συνεδριάσεις της.
Η Ενεργειακή Κοινότητα έχει 9 συμβαλλόμενα μέρη (Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βόρεια Μακεδονία, Μολδαβία, Μαυροβούνιο, Σερβία, Ουκρανία, Κόσσοβο και -από το 2017- Γεωργία), ενώ καθεστώς παρατηρητή έχουν η Νορβηγία, η Αρμενία και η Τουρκία.